Marissa her roots
Door: Wim
Blijf op de hoogte en volg famswart
23 April 2017 | Verenigde Staten, New York
Vervolgens liet Marissa ons in Stratford zien waar zij is opgegroeid: waar zij woonde, op school zat, naar de kerk ging en het park waar zij speelde. De huizen zijn daar net als in een film: allemaal vrijstaand, de meeste van hout of imitatie, licht grijs of wit van kleur en allerlei verschillende daken. Kortom, in koloniale stijl. De tuinen lopen zonder erfafscheiding in elkaar over, wat een ruimtelijk effect geeft. We kwamen ook op een begraafplaats, misschien niet het eerste waar je bij een vakantie aan denkt, maar het was wel heel bijzonder. De mensen worden niet boven elkaar maar naast elkaar begraven en een graf is niet voor een bepaalde tijd maar voor onbepaalde tijd, met gevolg enorme grote begraafplaatsen. Zo groot dat er wegen zijn aangelegen, zodat je met de auto langs ieder graf kan rijden. Tienduizenden stenen! En dat in iedere stad.
Ons eten was inmiddels gezakt, waarna wij een bezoek brachten aan een bierbrouwerij en -proeverij. Daar hebben wij na verschillende smaken te hebben geproefd, wat bier ingekocht en zijn naar Marissa haar vader in Norwalk gereden. Hij had ons, samen met familieleden, uitgenodigd voor een bbq die middag. Iedereen had gerechten meegenomen: zoals bij ons in de jaren 60 en 70 een trend werd en een 'Amerikaanse fuif' werd genoemd. Het was een leuke middag en wij voelden ons welkom bij de familie. Tegen de avond zeiden we elkaar gedag om elkaar de volgende dag weer in een andere plaats op de babyshower van Marissa te zien. In het hotel aangekomen, namen Elma en Marissa nog even een duik in het zwembad, waarna we onze bedden opzochten.
-
23 April 2017 - 18:11
Tineke Zondag:
hoi fam swart ik ben een collega van Elma en vind het leuk om jullie te volgen. gr van Tineke zondag
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley